1. سخنی چند با تو ای پدرم! سخن من با تو این است که نماز را به پا داری و به یاد خدا باشی و به ذکر او مشغول باشی و از یاد خدا غافل نشوی و دنیا را برای خود محل امن ندانی که دنیا رفتنی است. پدر من از آخرت غافل نشو و این دنیا تو را فریب ندهد. این دنیا گذرگاهی است که ما باید از آن عبور کنیم، همچنان که از دنیای رحم مادر عبور کردیم و به این دنیا آمدیم، باید از این دنیا هم عبور کرد و به جهان دیگر رفت. پدرم به مال و منال دنیا زیاد اهمیت نده که این ها همه رفتنی است و هیچ به درد تو نخواهد خورد، مگر اینکه آن را در راه خدا صرف کنی تا در آخرت به کمک تو آیند.
2. مادر! اگر من به امید خدا شهید شوم، شهید راه معبود و خالق شده ام. از تو می خواهم که از شهادت من خوشحال باشی و افتخار کنی که فرزند خود را در راه الله دادی و او را هدیه اسلام و قرآن کردی، تا اسلام زنده باشد... از تو می خواهم برای شهادت من در میان مردم گریه نکن چون ممکن است در میان مردم یک منافق پیدا شود و از گریه و زاری تو سوء استفاده کند، از تو می خواهم که داغ گریه کردن را در دل این منافق صفتان بگذاری.